چشمات معصومن چشمام آرومن دنیا چه خودخواهه ناراحتم از این که عمر این رویا اینقدر کوتاهه دل میبری آسون آدم کنار تو دنیاشو میبازه پیراهن مشکیت از تو برای من یک لبه میسازه موهای تو شعرن تو شعرهای تو هر سطرو دوست دارم بو میکشم عشقو میدونی که خیلی این عطرو دوست دارم ما خاطره داریم از هر چی حتی از برگای پاییزی با برگای پاییز من عکس میگیرم تو اشک میریزی من ساده میمیرم تقصیر تو هم نیست تقدیر من بوده چون علت مرگه بسیاری از مردم عشق یه زن بوده دستات مهمونن خیلی نمیمونن شاید بری از دست از رفتنت گفتم آروم خندیدی پس احتمالش هست موهای تو شعرن تو شعرهای تو هر سطرو دوست دارم بو میکشم عشقو میدونی که خیلی این عطرو دوست دارم ما خاطره داریم از هر چی حتی از برگای پاییزی با برگای پاییز من عکس میگیرم تو اشک میریزی